Vrijdag 26 september 2014 Dag 12: Rome – Piombino afstand 265 km

Onze laatste momenten in Rome zijn aangebroken! We moeten op tijd op staan, niet omdat we vroeg weg willen, maar omdat het water wordt afgesloten vanwege de verbouwingen in de straat. Judith staat al als eerste om 08:00 uur onder de douche en even later ben ik geweest. Zo, dat kan in ieder geval niet meer fout gaan. Kamilla is ook al aanwezig. Danny en Luci, onze Australische huisgenoten, zitten al te eten als we de keuken binnen komen. We worden gelijk verzorgd met een lekker ontbijtje. Na een klein kwartiertje komt Amerigo ook binnen. Hij komt afscheid van ons nemen en mij helpen om onze vele bagage naar de auto te brengen. Eventjes gaat hij nog weg en komt vervolgens weer terug met een bos bloemen voor Judith. Ik weet natuurlijk niet of hij dat altijd doet als gasten weg gaan of dat hij het speciaal voor Judith doet. Laten we het maar op het laatste houden!

Nadat we een groot deel van de bagage in de auto hebben gedaan, inclusief een doos wijn die Amerigo speciaal voor Judith is gaan kopen, nemen we afscheid van de Aussies en van Kamilla en Amerigo. Het was ons een waar genoegen en als ik zie hoe het afscheid verloopt, vonden zij het ook leuk dat wij er waren. Judith (en Luci trouwens ook) heeft een paar keer geholpen met de afwas opruimen en zo en dat heeft Kamilla nog niet vaak meegemaakt, volgens mij. Zij is van oorsprong Poolse en is jaren geleden verliefd geworden op Italiaanse Amerigo. Nu runnen ze samen het Bed & Breakfast en doen ze beide er alles aan om hun gasten zo goed mogelijk te verwennen. Nou, dat is ze gelukt. Als iemand ooit nog een keer naar Rome gaat, kunnen we Bed & Breakfast San Lorenzo Suite van harte aanbevelen. Laat je niet afschrikken door de buurt en door het pand waarin ze zitten, maar laat je verwennen door de enorme gastvrijheid van beiden.

Zo, nu moeten we de stad Rome nog uit! De TomTom heeft moeite met het vinden van een satelliet en zodoende zijn we in deze verschrikkelijk drukke stad over geleverd aan ons gevoel. Ik doe gewoon of ik weet waar ik heen moet, hoop natuurlijk dat de TomTom snel gaat werken, maar mijn richting gevoel en geluk pakken goed uit en we rijden snel Rome uit. In tegenstelling tot de andere ochtenden is het prachtig weer, zeker omdat wij weg gaan.

We hebben vandaag een reisdag en dat komt na 3 dagen intensief lopen in Rome, niet zo slecht uit. We gaan weer terug richting het Gardameer en onze eerste stop is in Piombino. Gisteren hebben we al besloten dat we niet via de tolweg gaan, maar via de provinciale weg. Onderweg stoppen we om in de supermarkt lekker broodjes, belegd met verse ham en heerlijke kaas te kopen. Even verder stoppen we bij een wegrestaurant en eten we de broodjes lekker op. Ze smaken echt heerlijk. Gelijk maken we van de gelegenheid gebruik om de kofferbak van de auto even op orde te brengen. Vanochtend heb ik, in die drukke straat in Rome, alles maar zo in de achterbak gedaan en deze zit tot aan zijn hoedeplank propvol. Na de herindeling houden we ruimte over en dat is maar goed ook zegt Judith, want er moet straks ook nog meer wijn bij!

Aan het einde van de middag komen we in Piombino aan en het is weer zoeken naar het hotel. Zou het weer een Bed & Breakfast zijn? Nee, gelukkig we hebben het gevonden. Een typisch Italiaans hotel, geen overdreven luxe, maar een nette, gedateerde kamer. En hij is schoon, wat toch ook best wel lekker is. Bijkomend voordeel is dat de kamer ook niet duur is. Dat heeft Judith van de week toch maar weer goed geregeld. Als de spullen zijn uitgepakt probeer ik of het lukt om de filmpjes up te loaden. Het internet is sneller dan we gewend zijn, dus weet je het maar nooit. Het lukt de eerste keer niet, maar later op de avond hebben we meer geluk. Helaas stopt de verbinding als het eerste filmpje bijna klaar is. Dat is balen! Ik zal me er waarschijnlijk bij neer moeten leggen dat het niet meer gaat lukken. Gelukkig kunnen we wel de reisverslagen en de foto’s plaatsen.

Voordat we gaan eten lopen we nog even door het kleine, gezellige plaatsje. Er zijn erg veel toeristen die hier komen om met de boot naar het eiland Elba te varen. Veel gezellige winkeltjes, restaurantjes en een hele leuke haven. We maken nog wat foto’s, buiten de foto’s met Kamilla en Amerigo, de enige van deze dag. Er zitten in ieder geval een paar mooie foto’s bij van de zonsondergang, die Judith met haar telefoon heeft gemaakt!

De eigenaren van het hotel spreken geen woord Engels of Duits en dat geeft, als we vragen waar we iets kunnen eten, wat problemen. We hadden dit al gelezen bij de boeking, maar met handen en voeten komen we er toch uit. Uit zijn gebaren begrijpen we dat er verderop een goed visrestaurant zit en een stukje terug in de straat een goede pizzeria. We kiezen voor het laatste en eten een lekkere pizza.

Na het eten gaan we terug naar de kamer, spreken we met Jordy & Kim, deze keer is de verbinding wel goed, kijken we nog wat op internet en zoek ik nog wat foto’s om bij het verslag van de dag er voor te doen. Kan dat ten miste ook weer geplaatst worden. Het is uiteindelijk nog best laat als we gaan slapen. De angst die ik had voor geluidsoverlast, er lagen in de kamer een paar pakjes met oordoppen, was volkomen onterecht. Het is heerlijk rustig.

Morgen zal ik het verslag van deze dag plaatsen.

Goede nacht.